Hard werken als zelfverwaarlozing
Mijn werk gaat lekker. Veel cliënten in de praktijk en volle trainingen en workshops. En nu dus ook nog een boek aan het schrijven, wat erg leuk is trouwens.
Al vind ik het belachelijk, ik hang er nog altijd ergens mijn identiteit aan op. Als ik het druk heb, ben ik succesvol en tel ik mee.
Gelukkig verschuift dit meer en meer. Ik kan het bewonderen wanneer mensen hun zaakjes op orde hebben en genoeg tijd hebben (of ‘nemen’ is beter gezegd, het blijft een keuze) om relaxed in het leven te staan en leuke dingen te doen. Veel betere definitie van succesvol zijn.
Ik tel zeker mijn zegeningen in mijn werk, maar ik merk ook dat het de laatste tijd ten koste gaat van mezelf. Ik verwaarloos mezelf door niet voldoende op te laden, ruimte in te plannen om even ‘uit’ te staan.
Dat heb ik echt nodig. En het komt mijn werk ook alleen maar ten goede. Sterker nog, ik vind het zeer belangrijk ‘that I practice what I preach.’
Het druk hebben is de norm geworden. En we beginnen het daarom steeds normaler te vinden. Bijna alle cliënten die ik in mijn praktijk zie, werken veel te hard. Ze vergeten zichzelf, offeren hun eigen gezondheid op. Weten op den duur niet eens meer wat ze zelf belangrijk vinden.
'It is no measure of health to be well adjusted to a profoundly sick society.’ Een uitspraak van Krishnamurti waar ik het geheel mee eens ben.
We hebben echt los te komen van bepaalde collectieve normen en stromingen die letterlijk en figuurlijk ziekmakend zijn. Juist om gezond te blijven en trouw te zijn aan jezelf. Dit vraagt bewustwording en met name: luisteren naar je lijf. Je lichaam liegt nooit en heeft maling aan wat de buren of de politici ergens van vinden. Het is ons eigen stukje natuur en als zodanig altijd op zoek naar het evenwicht.
In een tijd waarin we steeds meer afgestompt raken, waarin alle schermen ons uit ons lijf trekken, is het belangrijk om je af en toe los te rukken van deze collectieve maalstroom waar we met z’n allen in zitten. Terug naar je wortels, het contact met je lichaam en de aarde. Even terug naar de echte wereld en niet de digitale schijnwerkelijkheid.
Dus bij deze een digitaal klopje op je schouder en een aanmoediging om het eens wat rustiger aan te doen. Geniet er van! Ga ik bij deze ook doen…
Al vind ik het belachelijk, ik hang er nog altijd ergens mijn identiteit aan op. Als ik het druk heb, ben ik succesvol en tel ik mee.
Gelukkig verschuift dit meer en meer. Ik kan het bewonderen wanneer mensen hun zaakjes op orde hebben en genoeg tijd hebben (of ‘nemen’ is beter gezegd, het blijft een keuze) om relaxed in het leven te staan en leuke dingen te doen. Veel betere definitie van succesvol zijn.
Ik tel zeker mijn zegeningen in mijn werk, maar ik merk ook dat het de laatste tijd ten koste gaat van mezelf. Ik verwaarloos mezelf door niet voldoende op te laden, ruimte in te plannen om even ‘uit’ te staan.
Dat heb ik echt nodig. En het komt mijn werk ook alleen maar ten goede. Sterker nog, ik vind het zeer belangrijk ‘that I practice what I preach.’
Het druk hebben is de norm geworden. En we beginnen het daarom steeds normaler te vinden. Bijna alle cliënten die ik in mijn praktijk zie, werken veel te hard. Ze vergeten zichzelf, offeren hun eigen gezondheid op. Weten op den duur niet eens meer wat ze zelf belangrijk vinden.
'It is no measure of health to be well adjusted to a profoundly sick society.’ Een uitspraak van Krishnamurti waar ik het geheel mee eens ben.
We hebben echt los te komen van bepaalde collectieve normen en stromingen die letterlijk en figuurlijk ziekmakend zijn. Juist om gezond te blijven en trouw te zijn aan jezelf. Dit vraagt bewustwording en met name: luisteren naar je lijf. Je lichaam liegt nooit en heeft maling aan wat de buren of de politici ergens van vinden. Het is ons eigen stukje natuur en als zodanig altijd op zoek naar het evenwicht.
In een tijd waarin we steeds meer afgestompt raken, waarin alle schermen ons uit ons lijf trekken, is het belangrijk om je af en toe los te rukken van deze collectieve maalstroom waar we met z’n allen in zitten. Terug naar je wortels, het contact met je lichaam en de aarde. Even terug naar de echte wereld en niet de digitale schijnwerkelijkheid.
Dus bij deze een digitaal klopje op je schouder en een aanmoediging om het eens wat rustiger aan te doen. Geniet er van! Ga ik bij deze ook doen…
