Trust your instinct!
Afgelopen zondag hadden we voor het mannenprogramma een andere trainer uitgenodigd. Iemand uit de vechtsport, MMA, die de groep begeleidde in ‘gevechtsbereidheid’. Wat kom je tegen als je slaat, als je verdedigt, als je hebt te incasseren?
Na wat sparren werden er in de cirkel 2 mannen tegenover elkaar gezet. Eerst de ouderwetse stare down (zoals op de foto), om vervolgens vol het gevecht aan te gaan. Uiteraard met bokshandschoenen en niet op het hoofd. De andere man was in die 1 a 2 minuten even niet je broeder, maar een tegenkracht die jij had te overwinnen. Zonder inhouden, zonder remming, zonder genade.
Waarom vind ik dit zo mooi???
Ik ben nu al een tijdje aan het kickboksen, me uitleven op een bokszak, maar dit had ik nog niet eerder gedaan. Op het moment dat je zo tegenover elkaar staat, vallen alle maskers weg. Geen glimlach meer om je achter te verschuilen, geen stoerdoenerij, geen praatjes.
De vraag is, sta je er dan? Wie ben jij in het heetst van de strijd? Je bent op jezelf aangewezen. Een puurheid van jezelf en de ander komt op deze momenten omhoog. De oerkracht die diep van binnen ontwaakt. Voor mij was dit een ultieme ervaring. Zo vol leven, zo rauw, zo echt.
Het was voor mij bevrijdend om het instinct toe te laten en me daaraan over te geven. En tegelijkertijd volledig met mezelf verbonden te zijn en een innerlijke rust te ervaren, volledig in het moment. Ik snap nu nog beter waarom ik mijn praktijk ‘Natuurkracht’ heb genoemd. Het is mijn eigen verlangen om die diepe natuurlijke kracht te voelen, te leven en expressie te geven.
Voor mij is dit mijn schaduwwerk. De rustige, vredelievende en zachtaardige kant van mezelf ken ik goed. Maar mijn agressie, mijn rauwe kracht heb ik lang weg gestopt. En dat doen er velen in deze maatschappij. Er is minder ruimte voor het instinct, we zijn ‘beschaafd’. We stoppen het weg onder een gepolijste buitenkant.
En ergens begrijpelijk. Het onbewust botvieren van de instincten kan vernietigend zijn, voorbeelden genoeg in deze wereld. Daarom zijn we er bang van geworden, want deze kracht kan beschadigen, kan relaties kapot maken, kan onze baan op het spel zetten, etc.
Maar onderdrukken maakt zwak, maakt levenloos, maakt ziek. De kunst is om het bewust in te zetten, kaders te scheppen om het ruimte te geven. Dat lukt me met sport, in het koude water en met ademwerk, maar dit was echt next level voor mij.
Instinct is pure levensenergie die je hebt te benutten voor wat jij wil in het leven, het maakt korte metten met alle bullshit waar je nog in gevangen zit. En er is nogal wat bullshit in deze wereld.
Sinds zondag sta ik AAN. Heerlijk om dit meer in mezelf te ervaren en met anderen te kunnen delen.
Na wat sparren werden er in de cirkel 2 mannen tegenover elkaar gezet. Eerst de ouderwetse stare down (zoals op de foto), om vervolgens vol het gevecht aan te gaan. Uiteraard met bokshandschoenen en niet op het hoofd. De andere man was in die 1 a 2 minuten even niet je broeder, maar een tegenkracht die jij had te overwinnen. Zonder inhouden, zonder remming, zonder genade.
Waarom vind ik dit zo mooi???
Ik ben nu al een tijdje aan het kickboksen, me uitleven op een bokszak, maar dit had ik nog niet eerder gedaan. Op het moment dat je zo tegenover elkaar staat, vallen alle maskers weg. Geen glimlach meer om je achter te verschuilen, geen stoerdoenerij, geen praatjes.
De vraag is, sta je er dan? Wie ben jij in het heetst van de strijd? Je bent op jezelf aangewezen. Een puurheid van jezelf en de ander komt op deze momenten omhoog. De oerkracht die diep van binnen ontwaakt. Voor mij was dit een ultieme ervaring. Zo vol leven, zo rauw, zo echt.
Het was voor mij bevrijdend om het instinct toe te laten en me daaraan over te geven. En tegelijkertijd volledig met mezelf verbonden te zijn en een innerlijke rust te ervaren, volledig in het moment. Ik snap nu nog beter waarom ik mijn praktijk ‘Natuurkracht’ heb genoemd. Het is mijn eigen verlangen om die diepe natuurlijke kracht te voelen, te leven en expressie te geven.
Voor mij is dit mijn schaduwwerk. De rustige, vredelievende en zachtaardige kant van mezelf ken ik goed. Maar mijn agressie, mijn rauwe kracht heb ik lang weg gestopt. En dat doen er velen in deze maatschappij. Er is minder ruimte voor het instinct, we zijn ‘beschaafd’. We stoppen het weg onder een gepolijste buitenkant.
En ergens begrijpelijk. Het onbewust botvieren van de instincten kan vernietigend zijn, voorbeelden genoeg in deze wereld. Daarom zijn we er bang van geworden, want deze kracht kan beschadigen, kan relaties kapot maken, kan onze baan op het spel zetten, etc.
Maar onderdrukken maakt zwak, maakt levenloos, maakt ziek. De kunst is om het bewust in te zetten, kaders te scheppen om het ruimte te geven. Dat lukt me met sport, in het koude water en met ademwerk, maar dit was echt next level voor mij.
Instinct is pure levensenergie die je hebt te benutten voor wat jij wil in het leven, het maakt korte metten met alle bullshit waar je nog in gevangen zit. En er is nogal wat bullshit in deze wereld.
Sinds zondag sta ik AAN. Heerlijk om dit meer in mezelf te ervaren en met anderen te kunnen delen.
